Arefe Günü
Makaleyi PDF formatında kaydet
Arefe günü (Arapça: یوم العرفة) ,
Zilhicce ayının dokuzuncu gününe verilen addır ve
Kurban Bayramının bir gün öncesi için kullanılan tabirdir.
Fıkıhta ise
taharet,
namaz,
oruç ve
hac bablarında bahsedilir.
[Düzenle]
Arefe günü, faziletli günlerden biridir.
Öğle ve
ikindi namazlarından sonra
dua ile meşgul olmak ve ayrıca dua için halkın bir araya gelmesi
müstehaptır.
[Düzenle]
Arefe gününde okunan dua, o gün tutulan oruçtan üstündür. Bu yüzden eğer o gün tutulan oruç, dua etmesinde zafiyete yol açıyorsa
mekruhtur. Ancak böyle bir zaaf oluşmazsa müstehaptır.
[Düzenle]
Arefe günü
hacıların ibadet ve
amel olarak bazı şeyleri yerine getirmesi müstehaptır.
Arefe günü müstehap olan amellerden biri de
İmam Hüseyin’in (a. s) ziyaretidir.
Arefe gecesi ve günü bir
köle azat etmek.
Arefe günü, ikindi namazından sonra ve
Arefe duasından önce açık havada iki
rekat namaz kılıp
günahların itiraf edilmesi ve bağışlanma dilenmesi;
Arafat’ta bulunan kimse için, her rekatta
Hamd,
İhlas ve
Ayetel Kürsi’nin okunduğu yüz rekat namaz kılmak;
Arefe günü özellikle güneş batmaya yakın zamanda
gusletmek;
Arefe günü
sadaka vermek bugüne ait faziletlerdendir;
Arefe günü,
Allah’tan başkasından bir
hacet istemek mekruhtur.
Hac amellerinden biri de Zilhicce’nin dokuzuncu günü öğle vaktinden güneş batımına kadar
Arafat’ta beklemektir.
Arefe günü, Arafat’ta bekleyenler için öğle ve ikindi namazını ilk vaktinde cem ederek kılmak müstehaptır. Bu surette ikindi namazı
ezanı okunmaz. Ancak “ezanın okunmaması bir ruhsat mıdır yoksa karar mıdır?” hususunda görüş farklılıkları vardır. Karar görüşünü savunanlar, ezanın ikindi namazı için
meşruiyet taşımadığını aksine
bidat ve
haram olduğunu belirtirler.
Hac’da
ihrama giren kimsenin
telbih demesi (Lebbeyk cümlelerini söylemesi) müstehaptır. Ancak bazı
fakihlere göre ihrama giren kimse, Arefe günü öğle vakti telbihi terk etmelidir.
Arefe günü hac emirinin hacılara konuşma yapması ve hac amellerini, ibadetlerini onlara anlatması müstehaptır.
Arefe gecesi hacıların
Mina’ya gitmesi ve fecrin doğuşuna kadar orada gecelemesi müstehaptır. Bu zaman içinde de namaz, dua,
zikir gibi ibadetlerle meşgul olması müstehaptır.
[Düzenle]
[Düzenle]
Ferheng’i Fıkh'ı Mutabık Mezheb’i Ehli Beyt, c. 4, s. 160-161.