oruç

Makaleyi PDF formatında kaydet



Oruç (Arapça: الصوم) , İslami öğretilerin ibadet boyutunda en önemli unsurlarından olup, Allah'a yakınlaşmak niyetiyle gündüz iftar edilen şeylerden kaçınmaya denir. Fıkıhta oruç hakkında özel bir alan vardır ve oruç hükümleri orada genişçe açıklanmıştır.


Sözlükte Oruç

[Düzenle]

Oruç sözlükte bir şeyden kaçınmak ve terk etmek olarak mana edilmiştir. Bazı lügat sahipleri yeme içmenin yanında konuşma veya hareket gibi her türlü şeyden kaçınan kimseye oruçlu unvanını vermişlerdir.

Terim Olarak Oruç

[Düzenle]

Oruç kavramı kullanım olarak birkaç manaya delalet eder ve biz burada birkaç tanesini zikredeceğiz.

← Birinci Tanım


Mukaddes şeriatta oruç, yukarıda yapılan manada kullanılır. Yani Allah'a yakınlaşmak niyetiyle gündüz iftar edilen şeylerden kaçınmaya denir.

← İkinci Tanım


Bazıları orucun, nefsi bazı özel şeylerden kaçınmaya hazırlamak olduğunu iddia etmişlerdir.

← Üçüncü Tanım


Bazıları ise Müslüman mükellef ya da mümeyyiz kimsenin, oruç tutmaya engel taşımaması (yolculuk, hastalık gibi) durumunda Allah için Fecr’i Sadık’tan gün batımına kadar bir şeyleri yemeyi terk etmesi olarak tanımlamışlardır.

← Adem (Yokluk) ve Varlık Üzerinden Tanım


Orucun imsak yani kaçınma üzerinden tanımı adem (yokluk) üzerinden bir tanımdır. Bu yüzden bazıları bu tanımı eleştirmiş ve demişlerdir ki: Adem olan şey üzerinden teklif ortaya çıkmaz. Aksine hazırlama üzerinden yapılan tanım varlık üzerinden bir tanımdır ki teklifin oluşmasına olanak sağlar.

“Saim” ve “Muftir” Kavramları

[Düzenle]

Arapçada oruçlu kimseye “Saim” ve oruçlu kimsenin kaçınması gereken ve yerine getirdiği takdirde orucu batıl eden şeylere de “Muftir” denir.

Dipnot

[Düzenle]
 
1. İbn Menzur, Lisan’ul-Arap, “صوم” maddesi, c. 12, s. 350.    
2. İbn Hamza, eş-Şeriat’ul-Vesile, s. 139.    
3. Allame Hilli, eş-Şer’ fi Muhtelef’iş-Şia, c. 3, s. 359-360.    
4. Fazıl Mikdat, et-Tenkihu’r-Rai li-Muhtasar’iş-Şerayi, c. 1, s. 347.    
5. Seyit Murtaza, Cumel’ul-İlm vel-Amel, s. 89    
6. Şehid’i Evvel, ed-Durus’uş-Şer’iyye, c. 1, s. 266.    
7. Şehit Sani, Mesalik’ul-Efham, c. 2, s. 6-7.    


Kaynakça

[Düzenle]

Ferheng’i Fıkh'ı Mutabık Mezheb’i Ehli Beyt, c. 4, s. 164.    


Bu sayfadaki kategoriler : Fıkıh | İbadet | İslami Kavramlar | İslami Öğretiler




جعبه ابزار