muhkem

Makaleyi PDF formatında kaydet



Muhkem, açık ve net manası olan ve çeşitli ihtimaller içermeyen sözcük ve cümlelerdir.


Sözcüğün Tanımı

[Düzenle]

Muhkem lafzı, İf’al babından İsmi Mef'uldür ve sağlam ve yasak anlamını taşır. Örneğin: احکم الامر, ای: اتقنه (İşi sağlamlaştırdı, sağlam yaptı) ve احکم الرای, ای: منعه من الفساد (görüşü sağlamlaştırdı, onu bozulmaktan men etti)

Kuran’da Kullanımı

[Düzenle]

Kuran’ı Kerim, her iki anlamda da muhkemdir. Yani hem lafız ve manaları sağlam ve kesindir hem de her türlü eksiklik ve ayıptan men edilmiştir. (کتاب احکمت آیاته)
[1] Hud, 1.    


Terim Manası

[Düzenle]

Kuran literatüründe muhkem ayetler, delalet açısından öylesine açık ve net olup, mana açısından farklı ihtimallerin olmasına hiçbir yer bırakmayan ayetlerdir. Bu ayetler, Âli İmran suresinin 7. Ayetine binaen “ام الکتاب” yani kitabın temelidirler. Yani diğer ayetlerin aslı, mercii, müfessiri ve açıklayıcısıdırlar. Ragıp İsfahani’nin el-Müfredat fi Garib’il-Kuran kitabında dediği gibi: Muhkem ne telaffuz ne de anlam bakımından şüphenin bulunmadığı sözcüktür ve müteşabih, zahiri anlamı kastedileni (asıl maksadı) göstermeyen sözcüktür.
Diğer Tanımlar
Bazıları muhkem sözcüğü için birkaç farklı tanım yapmıştır. Örneğin:
1- Muhkem, tevil edilme olasılığı olmayan sözcüklerdir
2- Peygamberlerin ve ümmetlerinin haberlerinin genişçe ve tekrar ile anlatıldığı ayetlerdir.
3- Farizaların , müjde ve korkutmaların beyan edildiği ayetlerdir.
4- Zahiri, gerçek maksadını anlatan ayetlerdir.
5- Gerçek maksadının belli olduğu ayetlerdir; ister ayetin zahirinden anlamayla ister tevil yoluyla anlamayla elde edilsin.
[8] Muhammed Hüseyin Tabatabai, Kuran der İslam, s. 4.
[9] Mahmud Ramyar, Tarih’i Kuran, s. 22.
[10] Komisyon, Ulum’ul-Kuran inde’l Müfessirin, c. 3, s. 11-76.


Dipnot

[Düzenle]
 
1. Hud, 1.    
2. Muhammed b. Bahadır Zerkeşi, el-Burhan fi Ulum’il-Kuran, c. 2, s. 68.    
3. Abdurrahman b. Ebubekir Suyuti, el-İtkan fi Ulum’il-Kuran, c. 2, s. 5.    
4. Muhammed Abdülazim Zerkani, Menahil’ul-İrfan fi Ulum’il-Kuran, c. 2, s. 272.    
5. Mekarim Şirazi, Tefsir’i Numune, c. 2, s. 432.    
6. Muhammed Taki Müderrisi, Min Hude’l-Kuran, c. 1, s. 377.    
7. Muhammed Hadi Marifet, et-Temhid fi Ulum’il-Kuran, c. 3, s. 7.    
8. Muhammed Hüseyin Tabatabai, Kuran der İslam, s. 4.
9. Mahmud Ramyar, Tarih’i Kuran, s. 22.
10. Komisyon, Ulum’ul-Kuran inde’l Müfessirin, c. 3, s. 11-76.


Kaynakça

[Düzenle]

Ferhengname’i Ulum’i Kuranî «Muhkem» makalesinden alıntıdır.    


Bu sayfadaki kategoriler : Ayet | Kurani Kavramlar | Müteşabih | Tefsir | Tevil | Usul'i Fıkıh




جعبه ابزار