asi

Makaleyi PDF formatında kaydet



Asi (Arapça: عاصی) , fıkıh literatüründe kullanılan bir kavram olup yerine getirmesi gereken şeriatta beyan edilen teklif ve hükümleri terk eden kimseye denir.


Genel Tanımı

[Düzenle]

Asi, itaat eden kavramının karşısında yer alır ve kesin bilgi ve muteber hüccet yolu ile açıklanan teklifin (sevap ve cezaya müstehak olduğu anda) yerine getirilmesi hususunda muhalefet eden kimseye verilen isimdir. Fakat bu kimse mütecerri (yani inanç bağlamında ilahi iradeye muhalefet eden) kapsamına girmez. Örneğin: Mükellef, haram olan içkiyi terk etme hususunda muhalefet eder ve bu eyleme duçar olur (gerçekten de içki içmiş ve yanlışlık da olmamıştır). Böyle kimseye “Asi” kavramı kullanılır ve ilahi cezaya müstehak olur.
[2] Hüseyin Burcerdi, Nihayet’ul-Usul, s. 417.


Dipnot

[Düzenle]
 
1. Bakır İrvani, el-Halakat’us-Saniye fi Uslubiha’s-Sani, c. 1, s. 133.    
2. Hüseyin Burcerdi, Nihayet’ul-Usul, s. 417.
3. Muhammed Fazıl Lenkerani, İzah’ul-Kifaye, c. 4, s. 52-53.    
4. Ruhullah Humeyni, Envar’ul-Hidaye fit-Talikati ale’l-Kifaye, c. 1, s. 46.    
5. Ahund Horasani, Kifayet’ul-Usul, s. 167.    
6. Muhammed Said Hekim, el-Muhkem’u fi Usul’il-Fıkh, c. 3, s. 50.    


Kaynakça

[Düzenle]

Ferhengname’i Usul’i Fıkh, Merkez’i İttilaat ve Medarik’i İslami, «Asi» makalesinden alıntıdır.


Bu sayfadaki kategoriler : Şer'i Hükümler | Şeriat | Usul ve Fıkıh




جعبه ابزار