Haber (Usul)

Makaleyi PDF formatında kaydet


Haber, Usul ve Fıkıh ilminde Masumun (a.s) sünnetini hikayet eden yahut sünnetin kendisine işaret eden sözlerdir.


Tanım

[Düzenle]

Haber, ‘İnşa’ kelimesinin mukabilinde sözlükte doğrulanma ve yalanlanma ihtimali (kabiliyeti) olan sözlere denir. Usul ilminde ise, masumun söz, eylem ve takrir davranışından hikayet eden sözlere denmektedir. Diğer bir ifadeyle masumun sünnetini nakletmek ve hikayet etmeye rivayet, hadis ya da haber denir.

Ehli Sünnet’in Haber Konusundaki Tutumu

[Düzenle]

Ehli Sünnet, haber yahut hadisin ilahi kelam olan Kuran’ın karşısında Peygambere (s. a. a) dayanan ve nakledilen sözler olduğunu kabul eder.

“Haber”in Mutlak Oluşu

[Düzenle]

Bazen haber veya hadis, hem Masumun (a. s) sözlerine hem de masum olmayan ama masumun sünnetini nakleden kimselerin sözlerine atfedilir.

← Birinci Nükte


Genelde hadis ve haber, eş anlamlı olarak görülür. Ancak bazıları hadisin Masumun (a. s) sözlerine has olduğunu haberin ise, masum olmayan kimselerin sözleri olarak kabul ederler.

← İkinci Nükte


Haber-i Vahid’in hücciyeti konusunda hücciyet, ister vasıta ile olsun ister vasıtasız şer’i eser taşıyan ve hissi (tahmini olmayan ve görülebilir olan) haberdir.
[1] İstilahat’ul Usul, Meşkini, Ali, s. 141.    
[2] Tahrir’ul-Mealim, Meşkini, Ali, s. 159.    
[3] Durus’un fi İlm’il-Usul, Muhammed Bakır Sadr, c. 2, s. 172-174.    
[4] Tahkik’ul Usul el-Müfide fi Usul’il-Fıkh, Ahmet Azeri Kummi, c. 1, s. 131.    
>
[5] Menahic’ul-Usul ila İlm’il-Usul, Ruhullah Humeyni, c. 1, s. 94.    
[6] et-Temhid fi Tahric’il-Furu’i ale’l-Usul, Abdurrahim b. Hasan İsnevi, s. 443.    
[7] Uddet’ul-Usul, Muhammed b. Hasan Tusi, c. 1, s. 230.
[8] Usul’i Fıkıh, Muhammed Reşat, s. 203.
[9] Usul’i Fıkıh, Muhammed Reşat, s. 304-305.
[10] Ecved’ut-Takrirat, Muhammed Hüseyin Naini, c. 2, s. 109.    


Dipnot

[Düzenle]
 
1. ↑ İstilahat’ul Usul, Meşkini, Ali, s. 141.    
2. ↑ Tahrir’ul-Mealim, Meşkini, Ali, s. 159.    
3. ↑ Durus’un fi İlm’il-Usul, Muhammed Bakır Sadr, c. 2, s. 172-174.    
4. ↑ Tahkik’ul Usul el-Müfide fi Usul’il-Fıkh, Ahmet Azeri Kummi, c. 1, s. 131.    
5. ↑ Menahic’ul-Usul ila İlm’il-Usul, Ruhullah Humeyni, c. 1, s. 94.    
6. ↑ et-Temhid fi Tahric’il-Furu’i ale’l-Usul, Abdurrahim b. Hasan İsnevi, s. 443.    
7. ↑ Uddet’ul-Usul, Muhammed b. Hasan Tusi, c. 1, s. 230.
8. ↑ Usul’i Fıkıh, Muhammed Reşat, s. 203.
9. ↑ Usul’i Fıkıh, Muhammed Reşat, s. 304-305.
10. ↑ Ecved’ut-Takrirat, Muhammed Hüseyin Naini, c. 2, s. 109.    


Kaynakça

[Düzenle]

Ferhangname’i Usul’i Fıkıh, Merkez’i İttilaat ve Medarik’i İslami, s. 438, «haber» makalesinden alıntıdır.    


Bu sayfadaki kategoriler : Ehli Sünnet | Hadis | Şia Fıkhı | Usul İlmi | Usul Kavramları | Usul ve Fıkıh
جعبه ابزار