Evliyaullah
Makaleyi PDF formatında kaydet
Evliya, “veli” kökünden türeme olup aralarında hiçbir boşluk olmaksızın iki şeyin yan yana gelmesi manasını taşır.
Bu şekilde veli kelimesi her türlü dini, inançsal, arkadaşlık vs. yakınlığı mana olarak taşır.
[Düzenle]
İlahi evliyalar, kendileriyle
Allah arasında bir hicap olmayan kimselerdir. Bir
mümine Allah’ın
emir ve yasaklarına itaat ettiği,
hidayet,
tevfik, ilahi onay,
rızvan cenneti gibi
manevi bereketlerin tamamına nail olduğu için veli denir.
[Düzenle]
Kuran’da geçen evliyaullahtan maksat, o yüce
iman ve
kulluk makamına eren kimselerdir.
Onlar, beşer elbisesinden sıyrılmış,
Ceberut kutsiyetinden geçip
Lahut kutsiyetine ulaşmışlardır. Onlar, gerçek
muvahhitlerdir ve haklarında bir
kutsi hadiste şu ifadeler kullanılmıştır: Benim evliyamı, benden başka kimse tanımaz.
Elbette evliya da farklı derecelere sahiptirler. Çünkü
velayetin nihai bir sınırı yoktur ve bu yüzden evliyaullahın mertebeleri de sınırsızdır.
Bazıları da veliyyullahı,
Meleklerin kendisiyle konuştuğu ve hayır ve güzel işlerin kendisine
ilham edildiği kimseler olarak tanımlarlar.
Ulvi iman ve kulluk makamına ermek ve bu velayet mertebesinden faydalanmak, insanın alemde bir çeşit
tekvini velayete sahip olmasını sağlar ve O da eşya üzerinde
tasarruf edebilir. Öyle ki Allah Teala da, insanların işlerinin idaresi ve kılavuzluğunu bu tür insanlara vermiştir.
[Düzenle]
Kuran’ı Kerim’de evliyaullah kelimesi iki yerde geçer. Birincisi
Yunus suresinin 62-64. Ayetlerinde
Evliyaulllahın taşıdığı vasıflar beyan edilmiştir. İkincisi ise
Cuma suresinin 6. ayetinde
Yahudiler’e hitaben şöyle ifade edilir: “Ey yahudiler! Başka insanlar değil, yalnız kendinizin Allah’ın velileri olduğunuzu iddia ediyorsanız ve şayet sözünüze sadıksanız haydi [Ölüm [|ölümü]] temenni edin! ”
Bazı rivayetlerde ise “Evliyaullah” kelimesi
Ehlibeyt (a. s) ,
takipçileri ve
iyilik sahipleri hakkında kullanılmıştır
[Düzenle]
[Düzenle]
Ferheng ve Maarif’i Kuran, Ferheng’i Kuran, c. 5, s. 321 «Evliyaullah» makalesinden alıntıdır.