Sahihi Buhari'de Kuran'ın Tahrif Olması
Makaleyi PDF formatında kaydet
Ehli Sünnet kitaplarındaki Kuran'ı Kerim'de tahrif olduğuna yönelik
rivayetlerin varlığı, onların bu
mukaddes kitaba güvenmediğinin bir delili sayılamayacağını baştan belirtmek gerekir.
[Düzenle]
Ehli Sünnet kitapları ve
Şiilerin kitaplarında bu hususta bulunan rivayetler değişik bölümlere ayrılmaktadır. Bunların bir bölümü
tahrif değil, açıklamadır ve kendi yerinde incelenmesi gerekmektedir. Maalesef bazı Ehli Sünnet kardeşler İslamî vahdet ilkesini görmezlikten gelerek Şiilerin başka bir
Kuran’a inandıklarını, sadece Ehli Sünnet’in Kur’an’ı savunduğunu ve ona saygı duyduğunu lanse ederek tebliğ yapmaktadırlar. İsteyerek veya istemeyerek bu konuyu İslam toplumuna ihtilaf tohumları atmak ve inançlarını zedelemek için bir araç haline dönüştürmektedirler! Bu tür şahıslar tarafından ısrarla tebliğ edilen şüphe, Şiilerin bazı Kur’an
ayetlerinin tahrif edildiğine ve değiştirildiğine inandıklarıdır. Bununla bağlantılı olarak da Şiilerin bazı kitaplarında bulunan birkaç rivayete atıfta bulunmaktadırlar. Bu şüphenin çözücü ve zedeleyici olmak üzere iki yanıtı olduğunu bilmemiz gerekir:
Şii âlimlerinin Kur’an’ın tahrifi hakkındaki inançlarını bilmemizdir. Şii âlimlerinin ekseriyetinin görüşü, böyle rivayetlerin kabul edilmemesi ve Kur’an’ın tahrif olmadığının vurgulanmasıdır.
Şia kitaplarında böyle rivayetlerin olduğunu kabul etsek bile, Ehli Sünnet kitapları bu hususta böyle rivayetlerden arı mıdır ve netice itibariyle tahrife inanmak hakkında onlara hiçbir eleştiri yapılamaz mı? Bizim yanıtımız şudur: Şii âlimlerinin tahrife inanma konusunda diğer mezhepleri itham etmemesi, bu hususta onların kitaplarında hiçbir senet bulunamayacağının delili değildir. Biz bu hususta Ehli Sünnetin en muteber kitabı olan ve onların bu kitaptan “Kur’an’ın kız kardeşi” diye söz ettiği Sahih-i Buhari’den beş rivayet nakledeceğiz. Eğer karşı taraf insaflıysa, aşağıdaki rivayetlerden biriyle de ikna olacak ve beyhude bir şekilde Şiilere tahrif ithamı vurma ve kendilerini böyle ithamlardan arı bilme çabasını sürdürmeyecektir. Şimdi bu rivayetlere dikkat ediniz:
İkinci halife şöyle demektedir: Eğer halkın
Ömer Kur’an’a müdahale etti, onda değişiklik yaptı ve ona bir şey ekledi diye söylemesinden korkmasaydım, kesinlikle
recim ayetini kendi ellerimle Kur’an’a koyardım.
Başka bir yerde de ikinci halifenin minbere çıktığı ve sonra bir takım konulara değindikten sonra şöyle dediği belirtilmiştir:
Allah Kur’an’ı elçisine indirdi ve onun ayetlerinden biri de recim ayetiydi. Biz bu ayeti okuyor, anlamına dikkat ediyor ve ezberliyorduk. Bu ayet esasınca
Allah Resulü (s. a. a) zina edenleri recim ediyor ve biz de ondan sonra bu şekilde amel ediyorduk! Ben, bir müddet geçmesi, bazı şahısların Kur’an’da böyle bir ayet mevcut değildi diye söylemesi ve bu vesileyle Allah tarafından nazil olan hükmün icra edilmesinden geri kalacağımızdan korkuyorum. İkinci halife devam ederek şöyle demektedir: (Recim ayetine ek olarak) Peygamber (s. a. a) zamanında okuduğumuz ve şimdi okunmayan ayetlerden birisi de şu ayettir:
"ان لا ترغبوا عن آبائکم فانه کفر بکم ان ترغبوا عن آبائکم"
Enteresan olan bazı Ehli Sünnet kitaplarında recim ayetinin elde mevcut olmamasının nedeni olarak şöyle denmesidir: Bu ayet
Ahzab suresinin ayetlerinden olup bir kâğıda yazılmıştı ve Peygamberin eşi
Ayşe’nin evinde bulunmaktaydı. Sayın Ayşe’nin koyunu (başka bir kâğıdı bulamadığından) onu yedi!
Bir başka yerde ise şöyle denmektedir:
“Beirmaune” vakıası şehitleriyle ilgili bir ayet nazil oldu ve biz onu "ان بلغوا قومنا ان قد لقینا ربنا فرضی عنا و ارضانا" (kavmimize ilan edin ki bizden razı olarak ve bizi de kendisinden razı kılarak Rabbimiz ile mülakat ettik) şeklinde okuyorduk. Ama bir süre sonra bu ayet neshedildi.
Ömer b. Hattab’tan şöyle dediğini duydum: Bir gün
Hişam b. Hekim b. Hizam’ı Furkan suresini benim okuduğum tarz dışında okurken gördüm. Oysaki ben bu sureyi
Peygamber'in (s. a. a) nezdinde öğrenmiştim. Bu yüzden çok sinirlendim ve az kalsın başına bir bela getiriyordum. Sonra yola düşmesi için ona mühlet verdim. Bu esnada onu elbisesine sardım ve bu halde Peygamberin (s. a. a) yanına götürdüm ve bana öğrettiğinizin aksi bir şekilde kendisi sureyi okumaktadır diye Peygambere (s. a. a) durumu ilettim. Peygamber (s. a. a) bana hitaben şöyle buyurdu: Bırak onu. Sonra ona şöyle buyurdu: Süreyi oku. O da okudu. Peygamber (s. a. a) bu şekilde nazil olmuştur dedi. Sonra şimdi sen oku diye buyurdu. Ben de okudum. Peygamber (s. a. a) bana da bu şekilde nazil olmuştur dedi ve şöyle devam etti: Kur’an yedi şekilde nazil olmuştur ve siz yapabildiğinizce onu okuyun.
Sahih-i Buhari,
İbn Abbas’ın şöyle dediğini nakletmektedir: Ben Peygamberden (s. a. a) şu metni okuduğunu duydum: "لو ان لابن آدم مثل واد مالاً لاحبّ ان له الیه مثله و لا یملأ عین ابن آدم الا التراب و یتوب الله علی من تاب"
Eğer insan bir vadi kadar mal sahibi olursa, yine de malının iki katı olmasını ister. Âdemoğlunun hırsını sadece toprak dindirebilir ve
Allah tövbelerinizi kabul edecektir. İbn. Abbas, bu okunan metin Kur’an’ın bir parçası mıydı, değil miydi bilmiyorum demektedir.
[Düzenle]
Yukarıdaki beş rivayeti Ehli Sünnetin en muteber kitaplarından seçtik. Yoksa onların diğer kitaplarında bu kabilden yüzlerce örnek bulmak mümkündür.
Ehli Sünnetin muteber ve muhterem
karilerinin tilavetine dikkat ederseniz, Kur’an’ın azaltılması veya çoğaltılmasıyla ilgili olmayan ve sadece bir kelimenin değiştirildiği yerlerde, onların değişik tilavetleri icra ettiklerini göreceksiniz. Örneğin
Ankebut suresinin elli sekizinci ayetinde birçok Ehli Sünnet karisi "لنبوئنهم" kelimesi yerine, "لنثوینهم" tabirini tilavet etmektedir. Bu rivayetlerin tam anlamıyla tahrifle ilgili olduğunu anlayan bazı Ehli Sünnet âlimleri, bunlardan tahrif adını kaldırmaya ve bu yerlerde “tilavet neshi” veya “hüküm neshi” gibi adları kullanmaya çalışmışlardır. Ama örnek sıfatıyla sorumuz şudur: Yukarıdaki rivayetlerdeki üçüncü örneğin tilavetinin neshedilmesinin nedeni nedir? Çünkü bunun hükmü neshedilmemiştir ve onun içeriğinin benzeri
"ارجعی الی ربک راضیة مرضیة" ayetinde mevcuttur. Bunun silinmesine tahriften başka bir ad konulabilir mi? Yahut ikinci halifenin recim hükmünün ve onun tilavetinin bekası hakkındaki inancı, kendi hilafeti zamanında bu ayeti yeniden yazma kararı alması ve sonra da sadece halktan korkması nedeniyle bundan vazgeçmesi, kendisinin Kur’an’ın tahrif edildiğine inandığına bir delil sayılamaz mı?! Şia’nın kitaplarında buldukları ve insafsızca bu mektebe saldırmalarına sebep olan şey, bu rivayetlere benzer örneklerden başka bir şey midir! ? Bu çelişki nasıl açıklanabilir? Sonuç olarak aldığımız netice şudur: Hem Ehli Sünnet kitaplarında ve hem de Şia’nın kitaplarında tahrif ile ilgili rivayetler mevcuttur. Ama bununla birlikte her iki mektep de kesin olarak Müslümanlar arasında mütedavil olan ve aynen benzer bir şekilde Şii ve Sünni her Müslüman’ın evinde bulunan mevcut Kur’an ile amel etmenin hidayet ve saadete ermek için en güzel kılavuz olduğu, onu Müslümanların vahdeti için bir amil bilip onların tefrika ve ayrılığına araç kılmamamız ve ilgili konuları siyasal ve mezhepsel olarak değil de ilmî bir şekilde dile getirmemiz gerektiği hususunda hemfikirdir. Bu konuda biri Şia kitaplarında ve diğeri de Ehli Sünnet kitaplarında yer alan ve bu hususa işaret eden iki rivayete dikkat ediniz:
1.
Süfyan b. Semet İmam Sadık’tan (a. s) Kur’an’ın kıraatinde bulunan ihtilaflar ile ilgili bir soru sorduğunu belirtmekte ve İmamın şöyle buyurduğunu nakletmektedir: (Diğer insanlar gibi) size öğrettikleri gibi Kur’an’ı tilavet edin.
2.
Peygamber-i Ekrem’in (s. a. a) sahabelerinden olan
İbn Mesud şöyle demektedir: Ben Kur’an’ı değişik karilerden duydum ve onların tümünü (taşıdıkları ihtilaflara rağmen) birbirine yakın ve bir manada değerlendirdim. Bundan dolayı, bu hususta ihtilaf ve çekişmeden sakının.
Kur’an’ın lafızlarının naklinde bulunan bazı ihtilaflar sizden birinin
“helum”,
“taal” ve
“ikbel” gibi değişik lafızları bir mefhum için kullanması gibidir.
Bu meselenin benzeri diğer dillerde de mevcuttur. Mesela bir şahsı davet etmek için “şereflendirin”, buyurun”, “hizmetinizde olalım” ve benzeri onlarca lafız kullanılmaktadır, ama bunla birlikte biz bunların hepsinin bir mana ve mefhumu yansıttığını kesinlikle biliyoruz. Bu esas uyarınca, Kur’an-ı Kerim ayetleri âlimlerin ekseriyetinin görüşüne göre azalmamış ve çoğalmamıştır. Ama bununla birlikte eğer iki fırka içinden bazı şahıslar az bir değişikliğe inanıyorsa, onların bu inancı Kur’an’ın bütünlüğüne ve elimizde olan şeye bir zarar vermeyecektir.
Netice itibariyle tahrifin çeşitleri ve kademeleri vardır, rivayetlerdeki Kuran'da değişikşliğe işaret eden nakiller kutsal kitabın bozulduğuna değil tahrifin kısımlarından bazısına işaret etmektedir. Allahu Teala Kuran'ı Kerim'i kendisinin koruyacağını söylemiştir. Müslümanlar buna inanır ve amel ederler.
[Düzenle]
04.04.2022 tarihinde İslamquest sitesi "Kur’an ayetlerinin tahrif edildiğine işaret eden Ehli Sünnete ait kaynaklar var mıdır?" adlı makaleden yararlanılmıştır.