Allah
Makaleyi PDF formatında kaydet
Allah, her türlü noksanlıktan
münezzeh olan, sırf ve kapsayıcı bir varlık olan ve bütün
zatî kemallerin kaynağı olan
mukaddes zatın en yüksek ve üstün adıdır.
[Düzenle]
Allah lafzının aslı “الاله” (el-İlah) tır ve hemze harfi, çoklu kullanımdan ötürü silinmiştir. “الاله” ve “الله” kelimesi ya tapınmaya (
kulluk etmeye) layık
mabut manasına gelir.
ya da
akılların onda şaşkın kaldığı (muteheyyir) zat manasına gelir.
Ayrıca şöyle de denilmiştir: “الاله”, “ولاه” (aşk ve sevgi beslemek) kökünden türemiş ve “و” harfi hemzeye dönüşmüştür. Yahut “لاه-یلوه-لیاها” (gizli olmak) manasına gelir.
[Düzenle]
Belirtilen bu dört mana
Hz. Ali’den (a. s) de nakledilmiştir: “Allah, mahlukatın onda şaşkın kaldığı ve ona sevgi beslediği mabuttur. Allah, gözlerin onu idrak etmesinden gizli, düşünce ve tahminlerden örtülüdür. ”
[Düzenle]
Allah lafzı, Ona ait bütün güzel isimler (
Esma’ul-Hüsna) ve bu isimlerden oluşan fiillerle vasfedildiği özel isimdir. Bunun tersinin ise (isim ve
sıfatların “Allah” lafzı ile vasfedilmesi) kullanımı yoktur. Bu yüzden şöyle söylemek sahihtir:
“Allah, bütün kemali sıfatların kaynağı olan
Vacib’ul-Vücut’un lafzı celalesidir.
“Allah” lafzı celalesi Kuran’da 2697 defa tekrarlanmıştır. Kuran’ın nüzulünden önce de cahiliye Arapları arasında bu isim biliniyordu.
[Düzenle]
[Düzenle]
Ferheng’i Kuran, Merkez’i Ferheng ve Maarif’i Kuran, «Allah» makalesinden alıntıdır.
